maaflah saya menulis entri ini, saya takut nak cakap. tapi tu la kan, boleh tak saya nak mintak excuse petang ni, adoi! hati saya memang sangat nak menurut perintah tuan-tuan yang saya hormati lagi kasihi ni. tetapi bila saya lihat kawan saya sedang berdengkur masa saya menaip entri ni, saya jadi down. saya tanya dalam diri, mampu ke saya nak gosok baju batik sambil melihat kawan saya ni berdengkur, sudah tentu tidak tuan-tuan, fahamilah saya.
kenapelah perjumpaan tu start kul 1, kenapelah pula pada hari sabtu yang hening ni, dan kenapa lah pulak di port dickson??? kenape... adoi, rasa tidak berbaloi utk saya menyetart (erk, perkataan ni salah ok!) motor saya untuk menuju ke port dickson tu time tetengah hari. beratnya kaki saya ni tuan-tuan. saya kat sekolah tu kerja-kerja picisan je, kalau saya tak datang pun tak pe kot kan.
pengetua saya yang baik dan rajin, komited tu kan ade, dia boleh je dengar amanat dari tuan-tuan yang saya kasihi. petang ni pulak ade pasar malam. terkenang plak nasi lemak pak sahak, lagi la malas saya.
tapi saya tau, saya ni timun, tuan-tuan semua durian, ye saye tahu juga saya da tanda tangan kat ayat, "SAYA YANG MENURUT PERINTAH"
ye tuan, saya pergi amik iron sekarang, saya gosok baju dulu ye tuan,
waaaaaaa!!!!!!!!!!!!
malasnye, sigh!!!!!
No comments:
Post a Comment